“ฤดูร้อน” โดย..สุพรรณี จิกนอก

“ฤดูร้อน”

สายแดดร้อนเปิดประตูฤดูร้อน
ในเส้นทางเดินอันเจิดจ้า
แสงแดดร้อนผ่าวแห่งกาลเวลา
ไม่อาจลบรอยอ่อนล้าอันรำไร

ในวันที่ฤดูกาลเปิดม่านหน้าต่าง
ดอกไม้แย้มบานสีสวยสดใส
ดอกหญ้าพริ้วไกวล้อลมต้อนรับฤดูกาล
ในขณะที่ฉันเดินทางคว้างฝัน

ใต้โค้งฟ้าระบายสีเงินยวง
บนความเคลื่อนไหวอันอ่อนหวาน
บทเพลงฤดูร้อนเริงร่า
เป็นท่วงทำนองปลอบโยนหวานละไม

การเดินทางของห้วใจพเนจร
มีความรักซุกซ่อนเป็นผู้โดยสาร
กว่าจะถึงจุดหมายที่ต้องการ
เนิ่นนานเท่าใดยังไม่รู้

โดย..“สุพรรณี จิกนอก”