“ดวงตาอาทร” โดย..โกศล อนุสิม

“ดวงตาอาทร”

พบแล้ว
ดวงแก้วมณีที่ฝันใฝ่
เดินทางเสาะหามาแต่ไกล
จึงพบแววยิ้มไหวในดวงตา

ในแววตาคู่นี้มีความฝัน
โลกจึงเป็นสวรรค์ดังปรารถนา
และในแววตานี้มีศรัทธา
เชื่อในคุณค่าของความดี

แววตานี้มีเปลวไฟ
พร้อมจะเอื้ออุ่นไอในทุกที่
ซึ่งความมืดยืดยาวของราตรี
อันเหน็บหนาวชีวีลงคลี่คลุม

แววตานี้มีความอาทร
เมื่อความทุกข์ร้อนเข้ารุมสุม
ทั้งความเหงาเศร้าเข้าเร้ารุม
พร้อมจะโอบอุ้มประโลมใจ

เดินทางมาต่างถิ่น
เหมือนนกโผบินจากรังใหญ่
มาแสวงเสรีที่ป่าไกล
ท่ามกลางหมู่ไม้อันแปลกตา

เมื่อหลงมาในป่าใหม่
เพียงสิ่งเดียวที่ดวงใจปรารถนา
มีต้นไม้สักต้นต่างชายคา
ให้หลบฝน แดด ฟ้า ที่คาคบ

ใช่แล้ว
ดวงแก้วแววมณีที่ประสบ
วันคืนเหน็บหนาวคราวได้พบ
เธอให้ซบไออุ่นเกื้อหนุนกัน

พบเธอจึงเป็นโชค
ดั่งได้พบโลกในความฝัน
โลกที่ความงดงามมีแบ่งปัน
โลกใบนั้นสูงค่าเรียกว่ารักฯ

โดย...โกศล อนุสิม