“อิตถีผู้พลีรัก” โดย แอมอิงฝัน

“อิตถีผู้พลีรัก”

อิตถีผู้พลีร่างหนทางร้าว
ที่สุดก็แสนหนาวแลปล่าวสิ้น
สภาพทรุดโทรมกายคล้ายดั่งดิน
จมเหงาเศร้ากินโสพินพ่าย

โรยร่างเดียวดายเหมือนตายแล้ว
ความหวังเพริศแพร้วมาสลาย
เช่นนกระหกระเหินเกินร่าย
เจ็บดิ้นมิสิ้นร้ายทุกข์ระทม

หนาวเนื้อแนบนอนบนฟอนฟาง
ผีเสื้อเครือร่างอย่างขื่นขม
ดอกไม้งามกรีดกายให้ระบม
ทุกข์หนอท้อข่มอารมณ์ล้า

น้ำในตาเอ่อไหลดั่งสายเลือด
มันแห้งเหือดหดหายลงใต้หล้า
รักยังเจ็บจบจากพรากชีวา
ปราถนาไม่เหลือแล้วแห่งหัวใจ

แต่เวิ้งว้างว่างปล่าวอันหนาวเหน็บ
รวบกอปรเก็บชีวิตโดนผลักไส
ให้ฟื้นขึ้นยืนอยู่สู้ต่อไป
พร้อมชีวิตวินิจฉัยด้วยใจหวัง

บุษบายังทอแสงส่องประกาย
บานขยายอายละอองต้องความขลัง
ปลุกชีวิตอิตถีผู้พลาดพลั้ง
ให้ดำรงค์คงพลังอีกครั้งครา

สารถีแห่งผีเสื้อผู้วิเศษ
ก็เป่าเสกฤทธิเดชมนต์คาถา
จักษุเปิดบรรเจิดเนตรแห่งมายา
ให้ตื่นอยู่อีกครั้งคราชีวิตคน ฯ

  โดย... “แอมอิงฝัน”