“พิมปลาร้า” โดย..พิณจันทร์

“พิมปลาร้า”

ที่จำใจต้องทำใช่จำใจ
หมดสิ้นไร้หนทางก้าวย่างหา
แต่หนทางบางอย่างไม่นำพา
จึ่งต้องมาหาคู่อยู่เยอรมัน

มานะพยายามหามรุ่งค่ำ
อาหารร่ำสรรคิดเพ่งพิศหัน
ปลาตัวน้อยลอยคลองหนองน้ำนั้น
เธอแบ่งปันหมักปลาร้า..ตีตราไทย

ส่งตามร้านอาหารไทยในยุโรบ
บ้างเฉี่ยวโฉบข้ามทวีปรีบส่งให้
อเมริกาปลาร้าเขาติดใจ
รสชาดได้จากอีสานบ้านนาเรา

ใช้วิชาความรู้เป็นครูสอน
อยู่บ้านดอนขอนแก่นแดนเกิดเขา
ภาษาไทยสอนเก่งมิใช่เบา
เธอจึงเอาวิชามาทำกิน

เธอเก็บหอมรอมริบหยิบเงินล้าน
ส่งกลับบ้านให้แม่แท้ยังผิน
ไปทางไหนมีคนชมให้ได้ยิน
ใช้หนี้สินบินไปต้องใช้เงิน

หนึ่งตัวอย่างสาวไทยใช้ชีวิต
เดินทางผิดศีลไปไม่เคอะเขิน
ผิดหรือถูกสังคมทับถมเมิน
เธอเผชิญโชดชะตาลาแม่พิมพ์

ขอบคุณค่ะ
พิณจันทร์(กระต่าย ชมแข)
22 พ.ค. 2555