“สายน้ำตา” โดย..พิณจันทร์

“สายน้ำตา”

สายฝนเทลงมาเหมือนฟ้ารั่ว
มองไปทั่วมืดมิดฟ้าปิดแสง
ลมกรรโชกผสมมาปะทะแรง
แต่ใจแห้งหดหายสลายลง

สายฝนฉ่ำเย็นชื้นสดชื่นผิว
สายลมปลิวใบไม้งามคล้ายหงส์
สายไอกรุ่นละมุนหอมกาแฟชง
สายตาคงมองน้ำข้ามฝั่งแล

เฝ้าครุ่นคิดปีนี้ไร้ที่หวัง
น้ำท่วมขังอีกหนผู้คนแย่
เมื่อปีกลายน้ำท่วมมากลำบากแท้
ปีนี้แค่ปลายฝนน้ำล้นมา

ราชการมีรายได้จ่ายประจำ
แต่คนทำ งานส่วนตัว ปวดหัวกว่า
กรรมกรชาวสวนชาวไร่นา
รัฐเยียวยาเพียงน้อยซ้ำคอยนาน

น้ำปีกลายท่วมขังของพังหมด
รายได้ลดหมดเงินน้ำเดินผลาญ
น้ำปีนี้ไม่มีเงินเดินกิจการ
เหลือเพียงบ้านกับรถอาจหมดตัว

สายฝนหยุดสุดท้ายเหลือสายน้ำ
หลั่งรินซ้ำจากตาเหมือนฟ้ารั่ว
เสียงสะอื้นดังมาพามืดมัว
มองฟ้าทั่ว ยิ่งยั่วหมอง ฉันร้องไห้

พิณจันทร์ (กระต่าย ชมแข)
18/9/2555