“วันเวลาฆ่าความคิดฮอดบ่ตาย” โดย..สุพรรณี จิกนอก

“วันเวลาฆ่าความคิดฮอดบ่ตาย”

ฮักซ่ำได๋ใจยังแพ้ แคร์ซ่ำได๋ไกล้ยังห่าง มื้ออ้ายวางสัมพันธ์ฮ่าง กะคือร้างฮักอยู่ดี

ข้ามราตรีมียามแจ้ง ดาวสิ้นแสงมีมื้อใหม่ ดนปานได๋ในวันเศร้า สิมาเว้าว่าเอ่ยลา

คำห่วงหามาถามเอิ้น ฮักเหลือเกินยังคือเก่า ใจดวงเหงาเฝ้าถามส่อ มื้อได๋น้อสิเล่าลืม

เปรียบเป็นฟืมให้ลืมด้าย ต่ำผ้าลายกลายลืมกี่ ใหมมัดหมี่หนีครั่งย้อม ซอมใจอ้ายกะดั่งกัน (ลืมกันบ่ได้แท้ ๆ)

ฟ้ากับจันทร์บ่ผันปี้น หญ้ากับดินยังเคียงคู่ ฮักที่อยู่คู่เคียงอ้าย คงบ่ย้ายจากฮักกัน

ตราบที่หันใจเข้าออก บอกเวลาบ่พาเปลี่ยน ทุกคำ เขียนนั้นเด้อจ้า ..วันเวลาฆ่าความคิดฮอดบ่ตาย..

โดย...สุพรรณี จิกนอก